iyi ki gittin...

iyi ki gittin 

bir sınavdın belki de ! 

bittin

ben diyenin, sevmeyeceğini 

sevmeyi bilmeyenin

gönülde de olmayacağını

bilemezdim

öğrendim

yalnızlığın sevgiyi beslemediğini

gözyaşlarının temizliğe

hayal kırıklıklarının boşvermeye

bencilliğin hiçliğe, ulaştığını 

bilemezdim

öğrendim

iyi ki gittin

bütün Tanrısal duygularımla yüzleştim

affetmenin gereksizliğini

affetmeye çabanın anlamsızlığını

yok saymanın inkar olduğunu

bilemezdim

öğrendim

iyi ki gittin

senin yokluğuna yürüdüm

yokluktaki boşluğu gördüm

taşınamaz bir yüktün

usulca sırtımdan indirdim

bir taciz ruhtan esirdim

ruhu, ruha  üfledim

bir rüzgar bile değildin

esemedin 

fırtına sanırdım

bilemezdim

öğrendim

unutmam sandığım gözlerin

bakmaya doyamadığım ellerin

var... sanırdım

meğer 

ben boyamışım denizleri

ben martıları kondurmuş

ben yeşillileri tonlamışım

bilemezdim

anladım 

bir boşluktan öte 

bir kocaman delikmişsin

kendi, kendinin içine düşen

sana güle güle

bana da öyle

ben yoluma

sen yoluna

ne senin mutluluğunla

mutlu olmayı

ne de olmadığında bilmeyi

istemem

her şey senin olsun dileğimi

kendime aldım

mutluluksa benimdir

sevinçse banadır

başarı bana da yakışır

güzellikler üstümde senden iyi durur

hoşçakal demeyeceğim

görüşmeyelim bebeğim

7/2016 ayla