gidenlere

bahar bana her zaman Orhan Veli ile gelir...

İstanbul aşkla, hayatla birleşirken illa ki ona sorulur

ve gidenleri hatırlarım,  izinsiz...

ruha da inansan, ölümsüzlük varmış ısrarında da bulunsan

ikna edilmez gönül, bastırılmaz özlem...

gözyaşları artık damladır kenardan süzülen

isyan bitmiş, haykırışlar dinmiş geriye adı da tarifi de olmayan bir duygu kalmıştır.

aslında ölüm gibi...

dönen yok çünkü !

bahar geldiğinde meleklere, rehberlere, bildiğim bilmediğim, var olduğuna duacı olduğum her güzelliğe dilekçi olurum

hiç olmazsa bir rüya görebilseydim diye

sevgiyle, ayla

11.Nisan.2015